/ Jerald'dan Hikaye diyarı

center]J E R A L D - N E A R W O O O D  [/center]

Jerald Nearwood


Doğum Tarihi: 10/01/1995
Uyruk: Colarado, Amerika
Din: Hristiyan
Medeni Durum: Bekar
Ehliyet: A, B
Cinsiyeti: Erkek
Diller: İngilizce (Ana Dil),Fransızca(C1)


Fiziksel Özellikler;
Ten Rengi: Siyah
Göz Rengi: Kahverengi
Saç Rengi: Siyah (-)
Boy/Kilogram: 187cm/81kg
İşletme Vercotti Garage
Kan grubu: 0-rh(-)

Hobileri: Balık tutmak, fotoğrafçılık, tiyatro
Fobileri: Vahşi hayvanlar, ıssız yerler, şimşek çarpması
 

Kısım 1: Jerald'ın doğuşu:

Jerald , evet.Jerald Nearwood, arkadaş ortamındaki lakabıyla "J'N" Nearwood . 1995 doğumlu bir Amerika Birleşik Devletleri vatandaşıyım.Colorado şehrinde doğdum. Burada fazla yaşayamadık, ailem ile beraber Los Santos'a daha on yaşındayken göç ettik. Koyu bir Galway City'liyim. Ligde 1.sırada olsak da götü kırık Dundalk FC hemen arkamızdan geliyor. Her neyse, konumuz İrlanda futbol ligi değil. Biraz hayatımdan bahsedeyim, hayatımda önemli iki dönemim oldu. Birinci dönem, Chester ile çalıştığım efsane Mac-Ry dönemidir. Birçok iş yaptık, kumar, araç hırsızlığı, haraç, gasp, fuhuş. Her şey iyiye gidiyordu ve fazladan para kazanıyorduk. Martinezin barı Idlewood'un gözdesi olmuştu. Bütün tayfa i-llegal sorumluluklarımızı ve işlerimizi yerine getirdikten sonra oraya gider ve bir kaç kişi ile delice içeriz, klasik. Finalde gece ya Jefferson Motel'de ya da kendi evimizde mutlu son ile bitiridik, bilirsin. Her sabah uyandığımda yanımda farklı bir piliç, bir kaçı  esmer veya sarışın, aksini göremezdin. İşler bir süre iyi devam etti, Bolviyalı saksocularla savaşa girene dek.korku içinde olduğunu görebiliyordum. Birkaç orospu çocuğu yüzünden uykularımız kaçtı ve nöbet tutmaya başladık. Düşünebiliyor musun? Siktiğimin barında vardiyalı bir şekilde elimiz sürekli belimizde nöbet tutuyorduk. Neden? Her an bir baskın yiyebilir ve ölebiliriz. Bilirsin, hayatta kalmak için çok büyük bir savaş vermen ve eğer bu işlerin içindeysen her zaman dikkatli olman gerekir. Bunu her ne kadar iyi bir şekilde devam ettirsekte herkesin hayatında saniyelik veya dakikalık boşluklar oluyor.  O boşlukları düşmanlarınız bizleri iyi gözlemleyip ve plan ile zamanla atışı yaparsa yaşıyorum.. Hayatta kalma ihtimaliniz %1'dir. O da kusursuz bir refleks veya çok iyi bir zamanlama ve planlama ile olaya uyanmak. Ben o %1'lik şansımı çok iyi kullananlardan biriyim, bu şansa inanamam ile şuan  yaşıyorum.

Kısım 2: Jerald'ın iç işlerinde gelişme:

Gece bir-iki suları, her şeyin başladığı o gece. Martinez'in barında bir kaç saat içtim ve evlerimize gidemediğimiz için bir süredir kaldığım Jefferson Motel'e geldim. Etrafıma bir kaç dakika bakınıp oda anahtarımı çıkardım, odanın ardında bekleyen iki amatör Bolviyalı  şerefsizin beni beklediğimden haberim yoktu. Anahtar sesini duyduktan sonra biri  hızlıca koltuktan kalkarken masanın üzerinde olan bardağı halıya düşürdü. Ufak bir ses, yere düşme şiddetinden dolayı duyulabilir bir ses. Ses sağ taraftan geldi. Amatör hayatının hatasını yaptı. Bir kaç saniye geçtikten sonra olaya uyandım. Her şey gayet normalmiş gibi ıslık çalarak çaktırmamaya  çalıştım ve anahtarı yuvasına sokup etrafa kısa süreliğine olsa bakındım. Bu sırada belimden hızlıca Deagle markalı silahımı  çıkartıp . Tekinin yerini çıkarttığı sesten dolayı tahmin edebilmem mümkündü. Bardağı düşüren, sağ tarafta. Diğeri de hemen kapının arkasında, sağımdaydı. Bunu hissedebiliyordum. Siktiğimin amatörleri. Tedirgin ve korku, dibine kadar yaşadığım iki lanet duygu. Yaşamak için çok soğukkanlı ve sakin olmam lazım. Çok hızlı bir şekilde toparlandım, planım çok basit, kapıyı yarım bir şekilde açıp sağ taraftaki amatörü saf dışı bırakmak ve hızlıca soldaki götü kafasından tek bir mermi ile vurdum. Beni bir kaç saniye içinde  uzaklaştırdı ve cebinden bıçağını çıkartıp  çekti, suratımdaki dik şekildeki iki çizginin sebebi bu siktiğimin ucubesi. Suratımı çizdi, ama çok büyük bir hasar bırakamadı. Kapının yanında dünden yarım kalan boş bir kaç bira şisesi vardı birini alıp kafasında kırdım. Elindeki bıçağın düşürmesini sağladım. Suratım yanıyor ve yüzümdeki acı hissleri ile yanıyordum. Şişman  bir piçi yollamışlar beni haklaması için. Karşı koyamıyorum, uzun bir süre  hırpalandım ve beni sert bir şekilde  yere düşürdü. Arkadaşının silahının tam yanına düştüm, çok şanslı bir gece yaşıyordum, o silahın dibine düşünce içimden şöyle dedim: "tanrıya şükürler olsun, bu gecede şans benim yanımda." Şişko  yere düşen silahı uzanıp  alana kadar ben iki defa dibimde ki silahı yerden alırdım. Arkadaşının Deagle  markalı silahını aldım, şişko Bolviyalı vücudunun belirli noktalarına tüm şarjörü boşalttım. Suratımda kan içindeydi. Herifle bir birimizi yırpalarken  kapı kapanmıştı zaten, olaya diğer müşteriler uyanmadı. Kimse ne olduğunun farkına bile varmadı. Kimsenin fark etmemesi gerekiyordu. Motel'in sahibi Bernardo  benim bir kaç barda içerken beraber olduğum bir  dostumdu. Ona haber verdim, odayı hiçbir kanıt kalmayacak bir  şekilde temizledikten sonra herifleri ıssız bir yere gömdük. Her neyse siktiğimin savaşı bitti ve kazandık. Evet, onları tamamen bitirdik. Hepsini. Bu olaydan çok etkilenmiştim, düşünebiliyor musun? Ölüme çok yakındın. Bir kapının arkasında ölüm seni bekliyordu, çok hızlı düşünüp hislerine güvenerek  bir kaç saniye ile şanslı bir şekilde hareket ediyorsun ve hislerin seni yanıltmıyor. Soğukkanlılığın ve hislerin sayesinde hayattasın. Dediğim gibi, etkilendim. İlk defa böyle bir hissi hissediyordum. Her şey bittikten sonra uzak bir yere  uzun bir tatile çıktım.

Kısım 3: Jerald'ın santostaki işleyişi:

Döndüğümde her şey çok farklıydı, Bernardo, Chester ve diğer tüm isimler ortalıkta yok. Giderken zaten işler çok karışıktı, dağılma süreci gibi bir dönemdi. Bitiyorduk, hissediyordum. Gerek savaşın olması ve birçok kayıp vermemiz, ekonomi durumumuz. Bunları gösteriyordu ve  bitecektik. Yaşamak için uzaklaşmam buralardan epey uzun zaman uzaklaşmam gerekliydi. Bernardo'ya ne oldu bilmiyorum, büyük ihtimal bir kaç şey yüzünden öldü. Ölmese benim ile kontak kurup artık nereye gittiğini söyler diye düşünüyorum. Martinez'in  barında en çok sevdiğim şey, kapının gıcırdamasıyla açılması ve içeride kahkaha atıp ve uzun uzun düşünmek, içmek. Kapının gıcırdayarak açılmasını umut ettim. Açılmadı, kapalı. Neler dönüyor? Wisconsin da ki eski durumdaki  evime döndüm. Ailem'i Colorado da bırakmıştım. Bazı şeyleri düşündüm, Chester işin içinde olabilirdi. Bilmiyor muyum ne olduğunu, kafam çok karışıktı. İşte hayatımda ki önemli ve hâla içinde bulunduğum İkinci dönem, Uzun yıllardır sakin bir şekilde hayatımı sıradan bir hayat içinde sürdüm, pis işlere ile artık uğraşmıyordum. Kimseye güvenemiyorum çünkü bir kaç sevdiğim dostumu kaybettim, iş bilen ve iş yapabilecek  kimse kalmadı. Her neyse, spor salonuna yazılıp bir kaç bazı aktiviteler yaptım. Idlewood'tan uzakta bir hayat için yol aldım. Marina taraflarında yaşıyorum. Kenarda bir kaç işimizden arta kalan birikmiş param ile geçiniyorum, tek başımayım. Penisi  tuttum, param bitiyor, lanet olası para. Tüm mevzu bu değil mi zaten? Neyse, uzun süre sonra eskileri hatırlamak için Bernado'ya uğradım. Bir sigara yakıp barı izlerken "Açık" yazısını görünce çok şaşırıp derin bir nefes aldım ve hızlı bir şekilde içeriye daldım. Birden fazla farklı yapıdaki yüzler, farklı çalışanlar. Raul ile tanıştım. Eskilerden bir kaç kişi hakkında hoş bir sohbet içinde konuştuk. İsmimi kazanana kadar ölmeye hiç niyetim yok. Yaşamak için, bazen baştan başlamak gerekiyor. Artık MacRae yok, ben varım..

Harika.

Harika.

Harika olduğunu biliyorum, söylemenize gerek yoktu aynı tanıtımı sizden de beklemekteyim iyi günler.

İyi bir tanıtım benim hesabıma ne oldu onuda anlamış değilim iyi roller.

Eline sağlık kardeşim, bir şeyler öğretebilmişsek ne mutlu bize.

Eline sağlık çok güzel olmuş.

Eline sağlık kardeşim, bir şeyler öğretebilmişsek ne mutlu bize.

Sen kimsin bana bir şey öğreteceksin, önce kendin bir karakter tanıtımına katkı sağla veya üslubunu düzeltmeyi öğren boş boş yorumda atma

Rollerden karaler bekleniyor.

Nerede kalmıştık

Tek kelime, kalite

Uzun süredir pasif, arşiv